Virgil Carianopol
ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΣΑΣΑ
σάσα1
σὲ ἀναζητοῦσα ἐκείνη τὴ νύχτα
ὅταν μὲ κύκλωναν τὰ οὐρλιαχτὰ
ἀπ’ τὰ ὁποία
δὲν μποροῦσα νὰ βγῶ
ἀλλὰ καὶ τί λύκος κατεδίωκε τὸ ἐλάφι
μὲς στὴν κουβέντα ἀποβραδὶς
γιατί δὲν γύρισες στὴ βάση
πλάι στῆς νύχτας τὸν ὦμο
ἀπὸ
μελάνι;
ποὺ πάνω του οἱ
ἀετοὶ ἔχουν
φωλιὲς γιὰ ν’ ἀκουμποῦν τὰ πρωινά;
τί ὡραία ποὺ λαμπάδιαζε ἡ ἱστορία
στὸ χέρι σου
καὶ πὼς
γυρίζαν τὰ βουνὰ
μετὰ τὶς
χοροεσπερίδες στὸ unu2.
σάσα σάσα
ἄλλοτε ἤσουν πιὸ ὄμορφος
ὅπως οἱ κῆποι
τῆς Σεμίραμις
μιλοῦσαν οἱ ἄνθρωποι
γιὰ σένα καθὼς μιλοῦν γιὰ ἕναν
πόλεμο
μιλοῦσαν οἱ ἄνθρωποι
γιὰ τὰ ποιήματά σου καθὼς μιλοῦν γιὰ μία ἐπανάσταση
ἀλλὰ σὰν
ἔβγαινα ἀπ’ τὸ ὄνειρο
τὰ δέντρα τρέχαν, μ’ ἔπαιρναν κατόπι
ὅπως τρέχουν πίσω ἀπ’ τὰ τρένα
ΜΟΝΟΣ, ΜΟΝΟΣ
Ἀναχωροῦμε. Δὲν ὑπάρχει
δρόμος οὔτε ἐπιστροφὴ
τίποτε ἔξω ἀπὸ
ἐμᾶς
ἐκεῖ
ποὺ πᾶμε ἐσὺ
κι ἐγὼ
μὲ πρόθεση ν’ ἀναρριχηθοῦμε στὸν κρυσταλλένιο βράχο
ἑνὸς
ἀλαλαγμοῦ.
Περνοῦν στὸ πλάι μας οἱ θύελλες
μὲ μακριὰ φορέματα
ξέρουν αὐτὲς
νὰ χορεύουν, ξέρουν ν’ ἀγαποῦν.
Οἱ ποταμοὶ δολοφονημένοι καρτεροῦν
ποταμοὶ μ’ ἐρεβώδεις ὀπὲς
στὸ λαιμὸ τοῦ φεγγαριοῦ
μᾶς παρατηροῦν μᾶς καλοῦν
Περίπου μᾶς χαιρετοῦν
ὑπάρχουν ἐδάφη κι ἄλλοι πλανῆτες
ὅπου τὸ αἷμα
ἐξαντλημένο
πέφτει ἀπ’ τὸ μέτωπο στὸ μπράτσο.
Ἀλλὰ ταυτόχρονα εἶμαι μόνος. Δὲν ὑπάρχει
κανεὶς
νὰ μοῦ βγάλει τὴ λέξη ἀπὸ
τὸ στόμα ὅπως βγάζουν τὸ φίμωτρο
Γύρω ἐπιμένουν οἱ ἄνθρωποί
μας ὄμορφος ἀτμὸς
Ἡ μοναξιὰ στὴν ἀκοὴ σὰν
ἕνα πουλάκι.
Ἁπλώνω τὰ χέρια κι ὅλα χάνονται.
Ἦσαν ὀπτασίες;
Ἀναχωροῦμε, ἀναχωροῦμε μὲ τὸν
πόνο νὰ διογκώνεται ὅπως μπροστὰ
ἀπὸ μία λούπα
καὶ ταυτοχρόνως δὲν εἶναι κανεὶς
οὔτε θαλασσοπόροι
οὔτε ἄνεμοι
οὔτε ἡ ἐποχὴ σὰν
τοῦνελ γιομάτο ἀκόμη
Ἀπ’ τὸν καπνὸ τῶν
διακοπῶν τοῦ 1933.
Ἀπὸ
τὴ συλλογὴ
ἕνας ὠκεανός, ἕνα μέτωπο στὴν ἐξορία,
ἐκδόσεις unu, 1934
ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ Ή
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ
Ἐδῶ, ναὶ ἐδῶ μὲ
λόγια καθαρὰ
τρέχω κουρασμένος
σὰν μιὰ συγγνώμη πέφτω στὰ γόνατα
ἀναγνωρίζοντας ἀνάμεσα στὰ δάχτυλα
τὸ ἀκριβὸ νῆμα
μιᾶς ἀναμονῆς.
Σὲ ὑψώνω
σ’ ἕνα arpeggio μιὰ χλωμάδα
καὶ ἡ
σκέψη μου ὅπως ἕνας τουρίστας πεινασμένος
σκαρφαλώνει πρὸς τὸ λευκὸ ψωμὶ τῶν
χιονισμένων βουνῶν
Ἔτσι περιμένω
τὶς γαλακτοπώλισσες μὲ τὸ
ζεστὸ ἀφρόγαλα τοῦ πρωινοῦ
μέσα στὴ θορυβώδη ὕπαρξή τους.
Θ’ ἀναγνωρίσουμε ἕνα ρίγος κάποιο φθινόπωρο
στὰ ζεστὰ ἐνδύματα
τῆς φωτιᾶς.
Τότε θὰ προσπαθήσω μία θλίψη
ποὺ μ’ ἀγγίζει
ὅπως ἡ κόψη ἑνὸς
σπαθιοῦ
νὰ τὴν
βυθίσω σ’ ἕνα χῶμα
μὲς στὴν αἰωνιότητα μὲ τὴ
λαλιὰ τοῦ πετεινοῦ.
Ἀλλὰ οὔτε
ἕνας ἄνθρωπος δὲν θὰ ὑπάρξει,
οὔτε μιὰ σφαίρα
νὰ θωπεύσει τὸ κόκκινο σίδερο ἀπὸ
τοῦ πεταλωτῆ τὸν
ὀφθαλμό,
ὅπως ἡ ριπὴ τοῦ ἀνέμου,
μόνη,
τελευταία,
ποὺ ξεσηκώνει
τὴ χορταρένια θημωνιὰ τῆς
ἥβης
Ἀπὸ
τὴ συλλογὴ
ἕνας ὠκεανός, ἕνα μέτωπο στὴν ἐξορία,
ἐκδόσεις unu, 1934
Ὁ Virgil
Carianopol γεννήθηκε στὸ Caracal στις 29 Μαρτίου 1908 καὶ ἔφυγε ἀπὸ τὴ ζωὴ στις 6 Ἀπριλίου 1984. Μετὰ τὶς ἐγκύκλιες σπουδὲς στὴ γενέθλια πόλη, ἐγγράφεται στὴ Στρατιωτικὴ Τεχνικὴ Σχολὴ τοῦ Βουκουρεστίου (1924-1930), τὴν ὁποία ἐγκαταλείπει γιὰ νὰ ἐγγραφεῖ στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ Ὑπῆρξε γιὰ λίγο συνεργάτης τοῦ περιοδικοῦ Viața literară τοῦ George Murnu καὶ γιὰ μικρὸ διάστημα τῆς πρωτοποριακῆς ὁμάδας unu. Μετὰ τὸ 1936 στρέφεται στὴν παραδοσιακὴ καὶ κλασικὴ ποίηση. Τὸ ἔργο του Un ocean, o frunte in exil ἐντάσεται στὴν ρουμανικὴ avangarde. Διώχθηκε ἀπὸ τοὺς κομμουνιστὲς γιὰ τὶς πολιτικές του ἀπόψεις καὶ φυλακίστηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1956-1963 στὶς φυλακὲς τοῦ Aiud καὶ τῆς Periprava.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. προφανῶς
ἐννοεῖ
τὸν Saşa Pană, σπουδαῖο
ποιητὴ
τῆς
ρουμανικῆς
avant-garde, ἐκδότη
τοῦ
περιοδικοῦ
unu.
2.
unu λογοτεχνικὸ
περιοδικὸ
τῆς
ρουμανικῆς
avangarde ποὺ ἐκδόθηκe ἀπὸ
τοὺς Saşa Pană καὶ
Moldov (Marcu Taingiu), στὸ Βουκουρέστι
καὶ
στὸ Dorohoi μεταξὺ
τοῦ
Ἀπριλίου
1928 καὶ τοῦ Δεκεμβρίου
1932, στὸ ὁποίο
διαπλέκονταν
στοιχεῖα
τοῦ
ντανταϊσμοῦ
καὶ
τοῦ
σουρεαλισμοῦ. Τὰ
δέκα πρῶτα τεύχη του τυπώθηκαν στὸ Dorohoi καὶ τὰ ὑπόλοιπα στὸ Βουκουρέστι.
Στὶς σελίδες του φιλοξενήθηκαν κείμενα, σχέδια καὶ φωτογραφίες τῶν
Saşa Pană, Moldov, Madda Holda, Geo Bogza, Urmuz, Victor
Brauner, Stephan Roll, Ilarie Voronca, Tristan Tzara, Vasile
Dobrian, Benjamin Fondane, Aurel Zaremba, Jean David, Andre
Breton, Robert Desnos, Paul Eluard, Man Ray κ.ἄ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου