ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ
ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ:
Ἕνας κόσμος ποὺ ἔφυγε, ἕνας κόσμος ποὺ φεύγει…
τοῦ
Δημήτρη Κανελλόπουλου
Αὐτὲς
τὶς μέρες δὲν φεύγει ἀπὸ τὸ μυαλό μου ἡ ΕΣΤΙΑ. Εἶναι ποὺ βλέπω τὶς συχνὲς ἀναρτήσεις
τῆς κ. Καραϊτίδου στὸ FB; Πιθανῶς! Ἀπὸ τὸ 1968 στὰ χαρτιὰ καὶ στὰ μελάνια,
παρακολούθησα ὅλη τὴν ἐξέλιξη τῶν βιβλιοπωλείων τῆς Ἀθήνας. Τὶς ἐμπειρίες καὶ τὰ
βιώματά μου, γιὰ πρόσωπα, βιβλία, βιβλιοπωλεῖα καὶ ἐκδοτικοὺς τὶς καταγράφω ἀλλοῦ.
Σήμερα ὅμως, ταξιδεύοντας στὸ διαδίκτυο, ἔπεσα πάνω σε μιὰ φωτογραφία τοῦ κ.
Νίκου Παντελάκη, παλιοῦ ὑπαλλήλου τῆς ΕΣΤΙΑΣ. Ἦταν ἀπὸ τὶς πρῶτες γνωριμίες μου
στὸ χῶρο τῶν βιβλιοπωλείων. Ὁ κ. Νίκος ποὺ ἐρχόταν στὶς ἐκδόσεις Παπαζήση, ὅπου
ἐργαζόμουν στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ’70, σχεδὸν καθημερινῶς, γιὰ νὰ
παραγγείλει τὰ βιβλία τὰ ὁποῖα ἔπρεπε νὰ ἀντικαταστήσουν τὰ πωληθέντα τῆς
προηγουμένης. Μιὰ ἀπ’ τὶς πρῶτες γνωριμίες μου στὰ βιβλία, μαζὶ μὲ τὸν Στρατὴ Φιλιππότη,
τὸν σύντροφο, πατέρα κι ἀδελφὸ κι ἀκόμη μὲ τὸν Βαγγέλη τὸν Λάζο ποὺ ἔφυγε κάποια
στιγμὴ ἀπὸ τὴν ΕΣΤΙΑ κι ἄνοιξε τὴ Δωδώνη; Κι ἀκόμη τὸν κ. Σπύρο, ὑπάλληλο τοῦ Γκοβόστη
στὸ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Πεσματζόγλου καὶ Πανεπιστημίου, κάτω ἀπὸ τὸ Ἀρσάκειο;
Ἔφυγαν κι ἄλλα βιβλιοπωλεῖα,
ἄλλαξε τὸ κέντρο. Θυμᾶται κανεὶς σήμερα τὸν Προμηθέα καὶ τὴν Ἀτλαντίδα τῆς ὁδοῦ
Σταδίου; Τὸ μεγάλο βιβλιοπωλεῖο τοῦ Σιδέρη στὸν ἴδιο δρόμο; Τὸν Κέδρο τῆς Νανᾶς
Καλλιανέση στὴν Πανεπιστημίου; Τὸν Κακουλίδη μὲ τὰ ξενόγλωσσα ἐπὶ τῆς
Πανεπιστημίου στὸ ἡμιυπόγειο, στὸ καταπληκτικὸ ἐκεῖνο κτίριο τῆς Πρωίας; Ἀπὸ ἐκεῖ
μέσα ξεκίνησα τὸ 1968 νὰ ἐργάζομαι στὸ Τυπογραφεῖο Μιχαλᾶς-Κωνσταντινίδης Ἀπὸ
κάποιο γραφεῖο τοῦ 2ου ὀρόφου ξεκίνησε καὶ ὁ Θανάσης Καστανιώτης, ὑπάλληλος
ταυτόχρονα τότε τοῦ Κακουλίδη… Τὸν Χρίστο Καρανάση ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Ζωοδόχου Πηγῆς;
Θυμᾶται κανεὶς τὸν κὺρ Μῆτσο Κοροντζὴ καὶ τὸν κὺρ Παναγιώτη, μοῦ διαφεύγει
δυστυχῶς τὸ ἐπώνυμό του… Ποιὸς θυμᾶται τὸ βιβλιοπωλεῖο τῆς ΛΕΒΙΔΗ στὴν στοὰ τοῦ
ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ πίσω ἀπὸ τὴν παλιὰ Βουλή; Τὸν ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ στὸ Σύνταγμα; Τὸν μυθικὸ
ΕΛΠΗΝΩΡΑ, τοῦ φίλου Κώστα, στὸ Κολωνάκι; Τὸ ἐφήμερο βιβλιοπωλεῖο τοῦ Θωμᾶ
Γκόρπα στὸ «Χόλλυγουντ» ἐπὶ τῆς Ἀκαδημίας; Τὸ βιβλιοπωλεῖο τῶν ἐκδόσεων
Παπαδημητρίου ἐπὶ τῆς Λυκούργου; Τοὺς ὑπαίθριους βιβλιοπῶλες ἐπὶ τῆς ὁδοῦ
Μασσαλίας καὶ Ἀκαδημίας; Ἀρκετοὶ βέβαια θυμοῦνται τὸ ΧΝΑΡΙ, τῆς ὁδοῦ Κιάφας, τοῦ
Γιώργου Τσιλδερίκη ποὺ διαθέτει κι ἕνα ὄμορφο blog τῶν φίλων του, οἱ ὁποῖοι
διαρκῶς ἀπαιτοῦν ἀπὸ τὸν Γιῶργο Τσιλδερίκη νὰ κάνει κάτι γιὰ νὰ ἀναβιώσει… Ἕνας
κόσμος ποὺ ἔφυγε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου