Μιὰ κατάθεση
μνήμης:
ὁ Ποιητὴς Ζώης
Μάναρης
μιὰ Καθαροδευτέρα
τοῦ Δημήτρη
Κανελλόπουλου
Ἡ
τέχνη τῆς φωτογραφίας, πάντα μὲ συγκινοῦσε. Λόγοι ἄλλοι ὅμως, δὲ μοῦ ἐπέτρεψαν
νὰ πιάσω στὰ χέρια μου φωτογραφικὴ μηχανή, γιὰ πολλὰ χρόνια, παρότι μὲ δυὸ
ἀδέρφια φωτογράφους. Μιὰ μέρα, μοῦ λέει τὸ μικραδέρφι μου: πάρε μιὰ ρώσικη
φωτογραφικὴ μηχανή, νὰ ’χεις νὰ θυμᾶσαι τὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση, τώρα ποὺ ἔπαψε νὰ
ὑπάρχει… Καὶ μοῦ ’δωσε μιὰ Ζόργκι,
παλιὸ μοντέλο. Ἄρχισα ἔτσι νὰ ἐπιδίδομαι στὴν καταγραφὴ στιγμῶν καὶ ἀγαπημένων
προσώπων. Καλὸς φωτογράφος, δὲν ἔγινα, μήτε θὰ γίνω ποτέ. Ἤθελα ὅμως, ἐκείνους
ποὺ ἀγαποῦσα, νὰ τοὺς ἔχω μιὰ φωτογραφία. Κι ἔφερνα πάντα τὴ μηχανὴ μαζί μου,
στὶς γιορτὲς ποὺ κάναμε, στὸ σπίτι τοῦ Χρίστου Ρουμελιωτάκη, στὸ Νέο Ἡράκλειο. Πότε
τὴν Καθαροδευτέρα, πότε τὴν Πρωτομαγιά, πότε σὲ καμιὰ ὀνομαστικὴ γιορτή.
Κατέγραφα τὰ πρόσωπα τῶν φίλων μου γιὰ νὰ θυμᾶμαι τὶς στιγμὲς ποὺ πέρασα μαζί
τους.
Ἡ Καθαροδευτέρα τοῦ 1995, μᾶς βρῆκε πάλι ὅλους
μαζί. Ὁ Ζώης, ἦταν πολὺ χαρούμενος. Τίποτα δὲν ἔδειχνε ὅτι θὰ ἦταν ἡ τελευταία
φορὰ ποὺ τὸν ἔβλεπα. Μιλήσαμε γιὰ τὰ σκληρὰ χρόνια, γιὰ χαμένες ἀγάπες, γιὰ
ποιητὲς ποὺ ἔφυγαν νέοι, γιὰ τὴν πόρνη ἐποχὴ ποὺ ἔφερε τὸν κόσμο ἀνάποδα καὶ
πολλὰ ἄλλα. Μιλήσαμε γιὰ τὴ σύνταξή του, ποὺ τοῦ ’βάζε τρικλοποδιὲς τὸ κράτος
καὶ δὲν ἤθελε νὰ τοῦ τὴν δώσει ἐπειδὴ τοῦ ἔλειπαν κάποια ἔνσημα… Ἐγὼ ἔβγαλα
κάποιες φωτογραφίες. Κι ὁ Ζώης, μέσα σ’ αὐτὲς ὁλοζώντανος.
Τ’
ἀπογιόμα, ὅταν τὰ παιδιὰ ἄρχιζαν νὰ "μαζεύουν καλούμπα", καὶ τὰ τσερκένια
χαμήλωναν κουρασμένα, τὴν ὥρα ποὺ ἡ θλίψη γιὰ τὴν ἀπώλεια μιᾶς ἀκόμη
Καθαροδευτέρας εἶχε θρονιαστεῖ γιὰ τὰ καλὰ στὴν ψυχή μας, σηκωθήκαμε, εἴπαμε γεια χαρά, στὸ ἐπανειδεῖν κι ἄλλα
τέτοια. Μόνο ποὺ ὁ Ζώης, δὲν τήρησε τὴ συμφωνία. Πέρασε ὁ καιρός, σημάδι δὲν ἔδινε. Καὶ μιὰ μέρα, μοῦ πρόλαβε ὁ
Χρῖστος τὸ θλιβερὸ νέο: Ὁ Ζώης ἔφυγε…
Ἔφυγε
ἀθόρυβα, ὅπως ἀθόρυβος ἦταν, ὅπως ἀθόρυβα ἀγαποῦσε. Δὲν πρόλαβα, μήτε τὴ
φωτογραφία νὰ τοῦ δώσω. Φίλε Ζώη, τώρα ἡ ψυχούλα σου ἀπέδρασε ἀπὸ τὴν ἀσφυξία
τῶν ἡμερῶν καὶ ταξιδεύει, «τσερκένι» στὸν γαλάζιο οὐρανὸ …μιᾶς μακρινῆς
Καθαροδευτέρας μέσα στ’ ἀπέραντα λιβάδια τῆς ἀλήθειας.
Ζώης Μάναρης
Καθαρὴ
Δευτέρα,
Ἒ σεῖς παιδάκια ἀμέριμνα
ἀϊτοὶ τῆς
Καθαροδευτέρας ποὺ
ἀπ’ τὴν
ἀσφυξία τῶν ἡμερῶν
βαθιὰ μᾶς
συντηρεῖτε στὰ μελτέμια
γιὰ νὰ πετάει
στὸ τσερκένι μας ψηλότερα
ὁ οὐρανὸς τοῦ
ψεύδους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου