ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΜΠΑΤΛΕΡ ΓΙΕΗΤΣ: ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Γουίλλιαμ Μπάτλερ Γιέητς

Τρία Ποιήματα

Μετάφραση: Μοναχοῦ Συμεῶνος

Σ’ ἕνα παιδὶ ποὺ χορεύει στὸν ἄνεμο

 

Χόρεψε ἐκεῖ πάνω στ’ ἀκρογιάλι·

ποιὰ ἡ ἀνάγκη νὰ νοιαστεῖς

γιὰ ἄνεμο ἢ βρυχηθμὸ κυμάτων;

Καὶ τὰ μαλλιά σου τίναξε

ἀπ’ τὶς σταγόνες τῆς θαλασσινῆς ἁρμύρας.

Εἶσαι μικρὸς καὶ δὲν τὸν γνώρισες

τὸ θρίαμβο τοῦ ἀνόητου κι ἀκόμα οὔτε τὴν

      ἀγάπη

νὰ χάνεται ἀφοῦ ἔχει κερδηθεῖ

κι οὔτε τὸν πρωτομάστορα νεκρὸ

μὲ τὰ δεμάτια ἀμάζευτα.

Ποιά ἡ ἀνάγκη νὰ φοβᾶσαι

τὸ φρικαλέο οὐρλιαχτὸ τοῦ ἀνέμου;

Εὔχεται γιὰ τὰ πέπλα τοῦ οὐρανοῦ

Νἄχα τὰ οὐράνια τὰ κεντημένα πέπλα

τὰ πλουμισμένα μὲ χρυσὸ καὶ ἀσημένιο φῶς

τὰ διάφανα, τὰ γαλανά, τὰ γκρίζα,

τῆς νύχτας, τοῦ φωτός τοῦ, δειλινοῦ,

θὰ τἄπλωνα κάτω ἀπ’ τὰ πόδια σου γιὰ  

      νὰ περνᾶς·

μὰ εἶμαι φτωχὸς κι ἄλλο δὲν ἔχω ἀπ’ τὰ  

      ὄνειρά μου

αὐτὰ ἔστρωσα στὰ πόδια σου γιὰ νὰ διαβῆς·

πάτα ἀπαλὰ γιατί πατᾶς ἐπάνω στὰ

ὄνειρά μου…

Ποτὲ μὴ δίνεις ὅλη τὴν καρδιά

 

Ποτὲ μὴ δίνεις ὅλη τὴν καρδιὰ

γιατί ἡ ἀγάπη δύσκολα φαίνεται ἄξια

       νὰ ἐκτιμηθεῖ

ἀπὸ γυναῖκες παθιασμένες, ἂν μοιάζει σίγουρη·

καὶ δὲν φαντάζονται ποτὲ ὅτι σβήνει

ἀπὸ φιλὶ σὲ φιλί.

Γιατί ὅ,τι εἶναι ἀξιέραστο δὲν εἶναι

παρὰ μιὰ σύντομη, ὀνειρικὴ γλυκιὰ ἡδονή.

Ὦ, ποτὲ μὴ δίνεις τὴν καρδιά σου πέρα ὡς

       πέρα

γιατί αὐτές –κι ὅλα τὰ χείλη θὰ τὸ

       μαρτυρούσαν–

ἔχουν δοσμένες τὶς καρδιὲς τους στὸ παιχνίδι.

Καὶ ποιός θὰ μπόρειε νὰ τὸ παίξει ἀρκετὰ

       καλὰ

ὄντας κουφός, ὄντας μουγκὸς κι ἀπὸ ἔρωτα

       τυφλός;

Ὅποιος δοκίμασε γνωρίζει τὴ ζημιά,

γιατὶ ἔχασε, ἀφοῦ ἔδωσε ὅλη τὴν καρδιά.

Ὁ Οὐίλιαμ Μπάτλερ Γιέητς (ἀγγλ. William Butler Yeats) (13 Ἰουνίου 1865, Δουβλίνο-28 Ἰανουαρίου 1939, Γαλλία), γιὸς τοῦ Ἰρλανδοῦ ζωγράφου Τζὸν Μπάτλερ Γιέητς, θεωρεῖται ἕνας ἀπὸ τοὺς κορυφαίους ἀγγλόφωνους ποιητὲς τοῦ 20οῦ αἰώνα. Ἀσχολήθηκε μὲ τὴν ποίηση, τὴν πεζογραφία, τὸ θέατρο, τὸ δοκίμιο καὶ τὴ μελέτη. Ἐπηρεάστηκε ἀπὸ τὸ γαλλικὸ συμβολισμό, κατόρθωσε νὰ συγκεράσει τὸ ρομαντισμὸ μὲ τὸ ρεαλισμό, ἐνῶ στὸ ἔργο του διαφαίνεται ἡ ἀγάπη του γιὰ τοὺς μύθους καὶ τὶς παραδόσεις γιὰ τὴν πατρίδα του, Ἰρλανδία, καθιερώνοντας τὸ κελτικὸ "στύλ", μὲ θέματα ἀπὸ τὴν κελτικὴ μυθολογία, τὴ μελαγχολία καὶ τὸ μυστικισμό. Τὸ 1923 τιμήθηκε μὲ τὸ βραβεῖο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

ΠΗΓΗ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ