Nichita Stanescu Τῆς Ἀγάπης

Ὁ ἀγαπημένος Nichita κάτω ἀπὸ τὸν ζυγὸ τῆς Ἀγάπης…

 Nichita Stanescu

Τῆς Ἀγάπης
Μετάφραση ἀπὸ τὴν ρουμανική: Δημήτρης Κανελλόπουλος

Στέκεται ὅμορφη μέσα στὴν πλήξη
τὸ μαύρο μαλλί της εἶναι στεναχωρημένο

τὸ φωτεινό της χέρι

ἀπὸ καιρὸ μ’ ἔχει ξεχάσει,‒
ἀπὸ καιρὸ ἔχει ξεχαστεῖ καὶ αὐτὸ
ὅπως ἡ γυρισμένη ἀνάποδα ράχη τοῦ καθίσματος.

Πνίγομαι στὰ φῶτα
καὶ ἐκτινάσσομαι στὴν τροχιὰ τοῦ χρόνου.
Μοῦ δεῖχνει τὰ δόντια της,
ἀλλὰ ξέρει ὅτι ἐγὼ δὲν γελῶ,
ἡ γλυκύτης τοῦ φωτὸς εἶναι ἐντελῶς
δική μου, ἐμένα περιγράφει ὅταν

στέκεται πανέμορφη μὲς στὴν πλήξη

κι ἐγὼ μόνο γι’ αὐτὴν ζῶ

σ’ αὐτὸν τὸν ἄγριο κόσμο
κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανό.

Ἀπὸ τὴν συλλογή: În dulcele stil classic, 1970