Σάββατο, Σεπτεμβρίου 13, 2014

Mircea Dinescu Ἕνα μεθύσι μὲ τὸν Marx


Mircea Dinescu
Ἕνα μεθύσι μὲ τὸν Marx

Μετάφραση ἀπὸ τὴν ρουμανική: Δημήτρης Κανελλόπουλος



Γέρο  Μάρξ, ἐσὺ, ἐδῶ σὲ αὐτὰ τὰ μέρη
θὰ ξουριστεῖς καὶ θὰ σταλεῖς γιὰ ἐπανεκπαίδευση.
Ἀκόμη καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ἀγελάδες τῶν Ἀνατολικῶν
αὐτές ποὺ βόσκουν πλάι στὶς σιδηροδρομικὲς γραμμὲς
πιστεύουν στὰ βαγόνια, στὶς ἀτμομηχανὲς καὶ δὲν παράγουν γάλα πιά,
ἀκόμη τὶς ἰδέες σου ἔχουν σὲ κυκλοφορία.
Καλὰ θὰ ἦταν νὰ πέσει ἡ πόλη στὰ χέρια τῶν ἐμπόρων,
νὰ μὴν μπορεῖ νὰ σηκώσει ἡ ἀγορὰ τόση ρητορικὴ
 νὰ ἔρθουν ζυθοποιοί, παστουρματζῆδες, γαλατάδες
μὲ τὴν διαλεκτικὴ τῆς ζύμωσης τοῦ κριθαριοῦ
καὶ τοῦ πηξίματος τῆς φέτας.

Πρὸς τὸ παρόν, ὁ ἀγρότης θὰ πάει  γιὰ κούρεμα
μὲ τὸ μαλλί του, μιὰ σέπια πράσινη σὰν τὰ μαλλιὰ τῶν πάνκ,
ὅμως, καθὼς ὑπάρχει ἡ ὑποψία ὅτι εἶσαι πεθαμένος,
οἱ νέοι φιλόσοφοι μεθοῦν μὲ τὴν ἰδέα ὅτι θὰ χτυπηθοῦν μαζί σου.
Δὲν ἔχουν μύτη νὰ αἰσθάνονται πῶς σέρνεται ἡ μαγιὰ
πῶς ἐγκυμονεῖ ἡ  κοινωνία
καὶ θέτει σὲ λειτουργία τὸ ἀποστακτήριο
μέσα ἀπὸ τὸ ὁποῖο ὁ ἀντάρτης Con Bendit
σὲ σμίκρυνε μετατρέποντάς σε, σὲ ἕναν εὐπρεπῆ δήμαρχο μονάχα.

Στὴν πραγματικότητα, ἀκόμα κι ἐγὼ ποὺ εἶμαι ἕνας συνήθης τύπος
βγαίνω σὰν γυμνοσάλιαγκας τοῦ συντακτικοῦ καὶ τῆς λογικῆς
καὶ ὀνειρεύομαι ἐκεῖνο τὸ παράξενο στομαχικὸ μικρόβιο
ποὺ ἔχει ὡς βασικὴ ἰδιότητα, νὰ βοηθᾶ στὸ νὰ μεθύσουν ὅλοι μ’ ἕνα κομμάτι ψωμί.
Εὐπρόσδεκτη γεύση.
Εἴμαστε στὸ σωστὸ δρόμο:
τὰ ρολόγια στὸ Βερολίνο ἄρχισαν νὰ δείχνουν ἀνάποδα.



Δεν υπάρχουν σχόλια: