Ἀμπὰς
Κιαροστάμι
Πέθανε στις ἀρχὲς
Ἰουλίου ὁ ἰρανὸς σκηνοθέτης Ἀμπὰς Κιαροστάμι. Μὲ τὸ θάνατό του ὁ ἰρανικός, ἀλλὰ
καὶ ὁ παγκόσμιος κινηματογράφος ἔχασαν ἔναν ἀκόμη ποιητὴ τῆς εἰκόνας καὶ τοῦ ἤχου.
Ὁ Κιαροστάμι ὑπῆρξε μία ἀπὸ τὶς πιὸ εὐφρόσυνες ἀποκαλύψεις τῆς δεκαετίας τοῦ ’80. Ἐπίμονος
μινιμαλιστής, μὲ εἰκόνες μνημειώδους ἀθωότητος καὶ ρεαλισμοῦ, δὲν δίστασε νὰ
χρησιμοποιήσει τὸ πιὸ τραχὺ καὶ σκληρὸ ἠχητικὸ ὑλικὸ (τοὺς θορύβους
ξεχαρβαλωμένων ὀχημάτων, τῶν κομπρεσέρ, τῶν γιγάντιων σπαστήρων, τῆς τερατώδους
μπετονιέρας) προκειμένου νὰ καταγράψει τὴν ἐρήμωση τοῦ τόπου καὶ τὴν ἐρημία τῆς
ἀνθρώπινης ψυχῆς.
Θὰ
τὸν θυμόμαστε ὅπως τὴν φιγούρα στην τελευταία σκηνὴ τοῦ ἀριστουργήματός του (1994) “Μέσα ἀπὸ τοὺς
Ἐλαιῶνες”: στὰ μακρινά, ἀργά, σχεδὸν μακρόσυρτα, ἐπαναλαμβανόμενα καὶ τόσο
χαρακτηριστικὰ πλάνα του, ὁ ἥρωας χάνεται καὶ κάθε τόσο ἀναφαίνεται, γιὰ νὰ χαθεῖ
καὶ νὰ ξαναφανεῖ ὥσπου νὰ χαθεῖ, πιά, ὁριστικά, ἐνῶ τὸν συνοδεύει βῆμα-βῆμα ὄχι
ὡς ἁπλὴ ὑπόκρουση, ἀλλὰ σὰν νὰ γράφτηκε ἐπίτηδες γι’ αὐτὸν ἡ ὑποβλητικὴ μουσικὴ
τοῦ Τέλεμανν — ἀναδρομικὴ ἀνάθεση τοῦ σκηνοθέτη στὸν συνθέτη, διακόσια τόσα
χρόνια πρίν…
Ἠ.Χ.
Παπαδημητρακόπουλος
Ὀροπέδιο, ΤΕΥΧΟΣ 17ο,
Σεπτέμβριος 2016
Ἡ Μεγάλη ὀθόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου