ΜΑΡΙΑ
ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΓΔΑΛΑ
Δὲν
πίστεψε οὔτε λέξη ἡ Μαγδαληνή.
Μόνο
ποὺ νὰ
στεναχωρέθηκε
στὸ βάθος.
Τώρα
θὰ πεῖς
μήπως
κι ὁ ἄλλος της ἀρραβωνιαστικὸς
δὲν
ἤτανε ληστὴς
κι
ὁ προηγούμενος
προαγωγὸς
στὴ Γαλιλαία
ἢ
μήπως γνώρισε ποτὲ κάναν καλὸ
μ'
αὐτὸς ἐδῶ
ὁ
σαλτιμπάγκος ἀπ’ τὴ Ναζαρὲτ
ξεπέρασε
τὰ ὅρια.
Σὰν
ἔκανε ντοῦ τὸ μπατσαριὸ
ἄρχισε
νὰ λέει πὼς γνωρίζει τὸ Θεὸ
πὼς ἔχει δύναμη
σὲ
κάποια βασιλεία μεγαλύτερη ἀπ' τὴ Ρώμη
κι
ὅτι πεῖ αὐτὸς
ἤτανε
κάτι τὶς σὰν ἀντιβασιλέας ἐκεῖ πέρα...
Τὰ
τρώει τώρα αὐτὰ ὁ Ρωμαῖος ἐπικεφαλῆς,
εἴκοσι
χρόνια πιὰ στὴ λεγεώνα
κι
ἂν ἔχει ἀκούσει γιὰ ἱστορίες.
Τὸν
ἐπρόγκαραν οἱ στρατιῶτες καθ’ ὁδὸν
μ’
αὐτὸς ἀτάραχος τοὺς ἔκανε δηλώσεις.
—Ἂν
μὲ σκοτώσετε ἐγὼ θ’ ἀναστηθῶ…
—Θὰ
ξαναχτίσω τὸ Ναὸ τοῦ Σολομώντα
...Κι
ἄλλα πολλὰ ποὺ προκαλοῦσαν θυμηδία.
Τί
ἦταν κι αὐτὸ
Μαρία
ἀπὸ τὰ Μάγδαλα.
Ὅσο
καὶ νὰ ’χες ἀπὸ τέτοια συνηθίσει
πόσο
καλὰ γνωρίζεις πῶς κι αὐτὸν
ἡ
φυλακὴ ἢ ὁ Σταυρὸς θὰ στὸν στερήσει
...
Ἀκοῦς ἐκεῖ
Ἀνάσταση
νεκρῶν καὶ τὰ ἄλλα τὰ κουφά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου