ΧΡΙΣΤΟΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΑΚΗΣ Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΑΚΗΣ

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΤΥΦΛΩΝ

Φιλότητι συνερχόμεν’ εἰς ἓν ἃπαντα

ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ

1

Ἐδῶ εἶμαι ἐγὼ

Μπροστὰ στὶς πλάκες

Καὶ εἶμαι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰάκωβος εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰωάννης εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἀναστάσιος εἶναι τυφλός.

Μόνο ἡ Μαρία λάμπει ὁλόφωτη

Πρασινογάλαζη

Μέ τὰ πόδια της στὸ ποτάμι 

Καὶ λέει ἡ ἀγάπη εἶναι ἁπλὴ 

Κι ὅσοι ἀγαποῦν εἶναι θλιμμένοι.

2

Ἐδῶ εἶμαι ἐγὼ

Μέσα στὸ δάσος

Καὶ εἶμαι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰάκωβος εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰωάννης εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἀναστάσιος εἶναι τυφλός.

Μόνο ἡ Μαρία λάμπει ὁλόφωτη

πρασινογάλαζη

Καὶ λέει ἡ ἀγάπη εἶναι ἁπλὴ

Καὶ ὅσοι ποντάρουν στὴ συσσώρευση

εἶναι χαμένοι.

3

Ἐδῶ εἶμαι ἐγὼ

Πάνω στὸ λόφο

Καὶ εἶμαι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰάκωβος εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰωάννης εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἀναστάσιος εἶναι τυφλός.

Μόνο ἡ Μαρία λάμπει ὁλόφωτη

Πρασινογάλαζη

Καὶ λέει ἡ ἀγάπη εἶναι ἁπλὴ

Καὶ ὅσοι παίζουνε στὰ ζάρια τὰ ἱμάτιά του

Δὲν εἶναι ἀθῶοι.

4

Ἐδῶ εἶμαι ἐγὼ

Κάτω ἀπ’ τὸ ὄρος

Καὶ εἶμαι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰάκωβος εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰωάννης εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἀναστάσιος εἶναι τυφλός.

Μόνο ἡ Μαρία λάμπει ὁλόφωτη

Πρασινογάλαζη

Καὶ λέει ἡ ἀγάπη εἶναι ἁπλὴ 

Καὶ ὅσοι μπαίνουν στὸ ἡφαίστειο

Λάμπουν σὰν πρῶτα.

5

Ἐδῶ εἶμαι ἐγὼ

Στὸ μεσοστράτι τῆς ζωῆς

Καὶ εἶμαι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰάκωβος εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰωάννης εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἀναστάσιος εἶναι τυφλός.

Μόνο ἡ Μαρία λάμπει ὁλόφωτη

Καὶ λέει ἔχασε τὸ γεράκι ὁ γερακάρης

Καὶ τὸ γεράκι φέρνει κύκλους  ποὺ στενεύουν

Κράτα τὸ νόμισμα σφιχτὰ

Ποιὸς ἀπ’ τοὺς δύο θὰ πληρώσει δὲν τὸ ξέρεις .

6

Ἐδῶ εἶμαι ἐγὼ

Μπροστὰ στὴν πλάκα

Καὶ εἶμαι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰάκωβος εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰωάννης εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἀναστάσιος εἶναι τυφλός.

Μόνο ἡ Μαρία λάμπει ὁλόφωτη

Καὶ λέει τώρα ποὺ ὅλα τελειώθηκαν θυμήσου

Καὶ ἀτένισε πάλι τὴν περίκλειστη θάλασσα

Ἀπὸ τὴ μνήμη ἄλλο νόμισμα δὲν ἔχεις

Γιὰ νὰ περάσεις ἀπέναντι.

7

Ἐδῶ εἶμαι ἐγὼ

Κάτω ἀπ’ τὸ ὄρος

Καὶ εἶμαι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰάκωβος εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἰωάννης εἶναι τυφλὸς

Καὶ ὁ Ἀναστάσιος εἶναι τυφλός.

Μόνο ἡ Μαρία λάμπει ὁλόφωτη

Πάνω στή θάλασσα καὶ λέει O Captain, My Captain

 τὸ φοβερό μας σύντομο ταξίδι ἔχει τελειώσει

Καὶ μόνο τὸ διαζευτικὸ “ΚΑΙ” ἄλαλον ἄφατον

 ὑπερίπταται τῆς σιωπῆς.  

8

Ἐδῶ εἶμαι ἐγὼ

Στό Καθαρτήριο οτι δέν ἔβλεπα

 Καὶ ὁ Ἰάκωβος εἶναι ἐδῶ

Καὶ ὁ Ἰωάννης εἶναι ἐδῶ

 Καὶ ὁ Ἀναστάσιος εἶναι ἐδῶ.

Μόνο ἡ Μαρία λάμπει ὁλόφωτη

Καί λέει ἀς μάθει ὃποιος γυρεύει τ’ ὄνομά μου

Εἶμαι ἡ Ραχήλ νόμιμη σύζυγος τοῦ πατριάρχη Ἰακώβ

Ὁ Ποιητής μέ ὀνομάζει  Βεατρίκη

Δέν εἶμαι ἡ παρέκκλιση εἶμαι ὁ κανόνας

Ἐσύ στη νύχτα λέγε με Μαρία. 

.

2- 1-2014 /15-6-2014

Σημειωσεις:

                Το ποίημα οφείλει πολλά στο Καθαρτήριο του Δάντη και στην ανάγνωσή του από τον Χάρολντ Μπλουμ, στον W. B. Yeats  και σε προγενέστερα ποιήματά μου. Και σε μια ενόρμηση της Λιάνας Σακελλίου.

Τα έξι πρώτα άσματα δημοσιεύθηκαν στo περιοδικό ΦΡΕΑΡ, τ. 6, Μάρτιος – Απρίλιος 2014.